Tę metodę można stosować do wykrywania gazu ziemnego, należącego do tej grupy co i nafta. Jako „świadka” gazu używa się małego gumowego zbiorniczka wypełnionego gazem lub kawałka wełnianej tkaniny nim nasyconej.
Można stosować także inną metodę. Koniec zawieszenia wahadła przywiązuję do końca stalowego pręta długości 30 cm. który trzymam w palcach za drugi koniec. Z tym przyrządem postępuje się podobnie jak przy poszukiwaniu nafty. Stalowy pręt podniesie się, gdy odnajdę gaz, a podąży do dołu przy ropie naftowej. Natomiast przy mazucie nachyli się jeszcze bardziej.
Nafta powoduje krążenie w prawo, a gaz w lewo, przy czym numer seryjny nafty według jednych wynosi 22, a według innych 24. Radiesteta zajmujący się poszukiwaniem minerałów powinien mieć dostateczną liczbę „świadków” tworzących kolekcję. Musi także sprawdzać długość zawieszenia wahadła dla poszczególnych minerałów, co uzyskuje się znanym już sposobem. Wahadło krąży w prawo nad metalem o przewodnictwie dobrym, a w lewo o przewodnictwie złym. Dla każdego ciała trzeba także notować numer serii z innymi danymi: 1 – nazwa minerału, 2 – długość zawieszenia wahadła. 3 – kierunek i liczba wahań, 4 – promień podstawowy.
Przy badaniu w mieszkaniu kładę na stole kawałek sprawdzanego minerału oraz kolejne próbki minerałów z mojej kolekcji. W prawym ręku trzymam wahadło zawieszone nad badanym kawałkiem, natomiast palcem wskazującym lewej ręki dotykam najpierw badanego minerału, później próbki. Przy ciałach jednakowych wahadło krąży nad obydwoma w tym samym kierunku i z tą samą liczbą obrotów.
Leave a reply