RADIESTEZJA W SĄDOWNICTWIE I POLICJI

Udawanie głuchoty. Badany leży, a radiesteta sprawdza wahadłem, czy nad obydwu uszami zachowuje się ono jednakowo, to znaczy krąży, oscyluje lub pozostaje w bezruchu. Wahadło porusza się wówczas, gdy osobnik słyszy na badane ucho, w przeciwnej sytuacji nie porusza się.

Sprawdzanie stanu umysłowego. Wahadło trzymane w prawym ręku zawieszam nad głową osoby zdrowej psychicznie, a palcem lewej ręki jako anteną dotykam jej głowy. Wówczas wahadło krąży w prawo. Teraz, jeśli osoba podobnie badana spowoduje negatywne krążenie wahadła, będzie to dowodem, że praca jej mózgu nie jest normalna. By mieć pewność diagnozy, należy również poddać badaniu osobę zgłaszającą chorego osobnika.

Badanie krwi. Postawiono pytanie: czy dostarczony przedmiot jest zakrwawiony przez człowieka, czy zwierzę? Radiesteta swą krwią z ukłutego palca skrapia kawałek tkaniny łub papieru, tworząc drugiego „świadka”.

W prawej ręce trzyma wahadło zawieszone nad pierwszym „świadkiem” – kawałkiem zakrwawionego przedmiotu, a lewą ręką dotyka swego drugiego „świadka”. Krążenie wahadła w prawo dowodzi, że na dostarczonym przedmiocie jest krew łudzka. Gdy wahadło krąży w lewo, wskazuje, że na pierwszym „świadku” jest krew zwierzęca.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>