W wylęgami kurcząt radiestezja bywa wykorzystywana do określenia hodowlanej przydatności jaj. Wahadło zawieszone nad badanymi jajami krąży przy embrionie kury, oscyluje natomiast w przypadku embrionu koguta. Badanie tą metodą utrudnia remaneneja fałszująca diagnozę. Aby się od niej uchronić, trzeba sprawdzane jaja kłaść za każdym razem na czystym papierze, a wahadło „oczyścić” po każdym jajku.
Bywa też inny sposób badania. Na stole kładę umyte jaja, nad którymi zawieszam wahadło, i wówczas mogą powstać następujące przypadki: nad jednym ono krąży, nad innym oscyluje prostopadle do podłużnej osi jaja. nad trzecim oscyluje równolegle do osi podłużnej. W pierwszym przypadku jajo jest zapłodnione i da kurę. w drugim nie zapłodnione, a w trzecim zapłodnione, da koguta.
Radiesteta Hector Mollin zalecał jeszcze inną metodę. Należy położyć jaja osią podłużną wzdłuż kierunku N-S. węższym końcem naN. Następnie zawieszone nad nimi wahadło wprowadzić w oscylacje. Nad jajem nie zapłodnionym oscylacja utrzyma się, nad jajem odpowiadającym kogutowi zmieni ruch w krążenie prawostronne, przy kurze w lewostronne.
Leave a reply