Według prawa Coulomba dwie siły o jednakowym znaku odpychają się, o znaku różnym przyciągają. Przyciąganie kieruje ciała do siebie, a jego przeciwieństwem jest odpychanie – magnetyczne, psychiczne, seksualne. W naszym ćwiczeniu z kompasem spotykamy się z pojęciem pola magnetycznego, które na niego działa. Kompas
składa się z tarczy z podziałką kątową i dwustronnej igły magnetycznej. Półkula północna ma znak ujemny, południowa dodatni. Koniec igły magnetycznej ze znakiem dodatnim jest przyciągany przez biegun N ze znakiem ujemnym. W kierunku pozytywnym – północnym, wahadło krąży w prawo, w lewo natomiast w kierunku negatywnym – południowym. Wahadło oscyluje prostopadle do końca N igły kompasu, a krąży w lewo nad jej końcem S. Wreszcie nad ciałami paramagnetycznymi wahadło krąży w prawo, zatem dodatnio.
Istnieje interesujące zjawisko polegające na tym, że część górna, wierzchołkowa każdego przedmiotu metalowego wykazuje biegun ujemny, a część dolna biegun dodatni. jeżeli kompas zbliżymy do dolnej cz.ęści metalowej rury grzejnika, wówczas zauważymy, że koniec S igły nachyli się do niej. Podobnie wahadło będzie w części górnej krążyć dodatnio w prawo, a na doie w lewo, ujemnie.
Z powyższych obserwacji można wyciągnąć następujące wnioski: a – dolna część przedmiotów metalowych jest dodatnia, b – górna jest ujemna, c – biegun N igły kompasu jest dodatni, d – biegun N magnetyczny jest ujemny, e – biegun S igły kompasu jest ujemny, f – biegun S magnetyczny jest dodatni.
Leave a reply