Przy sprawdzaniu autentyczności obrazu „świadkiem” jest rzeczywisty obraz danego malarza. W czasie badania trzymam lewą rękę na obrazie autentycznym, a wahadło w prawej ręce mam zawieszone nad badanym obrazem. Krążeniem w prawo wahadło dowodzi, że obraz jest autentykiem. W przypadku krążenia w lewo wskazuje na falsyfikat. Podobnie bada się prawdziwość podpisu.
Jeśli w omawianych przypadkach występuje brak „świadka” w postaci autentycznego obrazu lub pisma, wówczas można wykorzystać ich fotografię, druk lub kserokopię.
Podobnie postępuje się przy badaniu monet, medali, wyrobów artystycznych, klejnotów itd. W celu ustalenia autora anonimu można postępować następująco. Biorę różne lekarstwa i za pomocą wahadła i „świadka” – anonimu, wybieram te, które są wskazane nieznanemu autorowi pisma. Lekarstwa pozwalają się zorientować, na jakie choroby cierpi autor anonimu. Jeżeli na przykład wahadło krąży w prawo przy lekach na dolegliwości wątroby, gruźlicy płuc i astmy, można być pewnym, że piszący choruje na te przypadłości. Można również ustalić stopień zaawansowania choroby, a wśród znajomych odnaleźć osobę mającą te schorzenia.
Gdy radiesteta ma wątpliwości co do wyników przeprowadzonej analizy, powinien postarać się o „świadka” podejrzanej osoby. Wówczas z zachowania wahadła wyniknie, czy dana osoba jest autorem anonimu.
Leave a reply