Czerń można określić jako symbol nieistnienia

Promieniowanie ultrafioletu nie przenika przez szkło. Stosuje się je przy leczeniu krzywicy, lecz nie może być wykorzystywany przy chorobach serca i pluć. Istnieje sugestia, że może spowodować odklejenie siatkówki oka i zaćmę również zabroniony przy chorobie nowotworowej, niszczy zaś niektóre bakterie.

Promieniowanie podczerwieni przenika przez szkło. Jest niebezpieczne we wszystkich przypadkach udarów krwi, zmniejsza bóle neuralgiczne i może być stosowane w anemii i gruźlicy. W pasie równikowym promieniowanie podczerwone w widmie słonecznym zwiększa się, natomiast zmniejsza się ultrafiolet. Odwrotne zjawisko zaobserwowano w terenach wysokogórskich.

Czerń można określić jako symbol nieistnienia, braku, końca, śmierci. Jest przeciwieństwem bieli, podobnie jak ciemność jest przeciwieństwem światła, śmierć – życia, spoczynek – ruchu.

Biały jest syntezą wszystkich kolorów w części widzialnej widma słonecznego, a odczucie wizualne wynika z asymilacji widzenia. Niektóre aparaty znane 3000 lat p.n.e. były oparte na opozycji bieli do czerni. Ich zasada polegała na różnicy drgań kolorów obserwowanych w różnych fazach Księżyca.

Zieleń ujemną lub zieleń negatywną oznaczoną Z-, nazywaną również kolorem szarym, umiejscowiono na biegunie południowym kola w opozycji 180“' do zieleni dodatniej widma słonecznego. Promieniowanie Z- jest silniejsze od wszystkich pozostałych, ma właściwości bakteriobójcze i mumifikuje żywą tkankę. Promień zieleni negatywnej spotykano prawie we wszystkich obiektach magicznych starożytności, w tym w wielkich piramidach Egiptu. Można założyć, że mędrcy starożytni potrafili się nim posługiwać w celach magicznych i działaniach ochraniających. W drganiach radiestezyjnych promieniowanie fal kolorów ma zasięg ograniczony i do wysłania ich na dalszą odległość należy posłużyć się zielenią negatywną jako falą nośną. Do tematu zieleni ujemnej wrócimy, gdy będzie mowa o promieniowaniu kształtu.