W radiestezji rozróżnia się trzy rodzaje promieniowania odpowiadające temu samemu obiektowi: 1 – promieniowanie kształtu, 2 – promieniowanie materii, 3 – promieniowanie barwy.
Promieniowanie kształtu wynika z postaci i kształtu zewnętrznego przedmiotu i często jest uzależnione od usytuowania w stosunku do południka ziemskiego N-S, w związku z czym może być zmienne, odpowiednio do położenia.
Promieniowanie materii powstaje z emunacji własnej substancji danego materiału. Jest tylko jej właściwe i zależy od budowy oraz składu chemicznego obiektu. Zatem ma charakterystyczną cechę stałą, jeśli w jego strukturze chemicznej lub fizycznej nie wprowadzono zmian.
Promieniowanie barwy wynika z zabarwienia obiektu widocznego zewnętrznie i odbieranego wzrokowo jako określony kolor. Jest najczęściej stałe i prezentuje kolor, jakim go widzimy.
Bardzo powszechnie występuje promieniowanie szkodliwe, ponieważ ciała znajdujące się na powierzchni ziemi lub w podziemiu mogą wysyłać takie promieniowania, niekorzystne dla naszego organizmu.
Geolog prof. Walther niekorzystne oddziaływanie promieniowania Ziemi na organizmy żywe nazwał geopatią. Od tego słowa pochodzą popularnie określenia: strefa geopatyczna, geopatyczna wrażliwość itp.
Egipcjanie i Chińczycy od tysięcy lat unikali szkodliwych wpływów Ziemi. W starożytnej Europie Rzymianie korzystali w tym zakresie z pomocy różdżkarzy. W erze nowożytnej dopiero od 1880 roku, w wyniku twierdzenia Opata Johana Mermeta, że promieniowanie żył cieków wodnych powoduje choroby u ludzi i zwierząt, podjęto w Europie poważniejsze badania w tej dziedzinie.
Leave a reply