Początkowo ks. Horecki używał tylko pojedynczych spiral. Uważał. że najlepiej działa spirala o siedmiu zwojach prawoskrętnych. Do stosowania różnych liczb zwojów doszedł później, w związku z wykorzystaniem piramidy do leczenia siebie i innych.
Pod modelem piramidy Cheopsa usytuowanym zgodnie z osią N-S umieszczał na 10 minut napoje, które następnie wypijał przy różnych dolegliwościach. Po pewnym czasie zauważył, że płyny były mniej skuteczne.
Następnie wykorzystywał piramidy tego samego wymiaru, nakładając je warstwowo, tworząc piramidy wielowarstwowe. Okazało się, że np. piramida trójwarstwowa likwidowała bakterie – paciorkowce, gronkowce czynne, lecz nie niszczyła pierwotniaków, „Orientowałem się – mówił – jakiego rodzaju zagrożenia występują w moim organizmie i dlatego szukałem środka przeciwko pierwotniakom. Kombinowałem łączenie piramid, tworząc 9-, !5- i 21-warstwowe. Zauważyłem również, że piramida 6-warstwowa emanuje szkodliwie i płyny przez nią napromieniowane szkodzą. Ilość warstw należ.ało tak dobierać, by wynosiły 6+1, 2, 3, 4 lub 5, lecz nie wielokrotność sześciu. Zakładałem, że od liczby warstw piramidy zależy emanacja określonej częstotliwości, która napromie- niowuje płyny zwalczające różne drobnoustroje.
Z kolei obserwowałem, że dowolna piramida postawiona na cieku wodnym likwidowała jego promieniowanie. Dalej stwierdziłem, że stożek z kątem 60″ w szczycie dawał lepsze wyniki lecznicze, niż kształt piramidy Cheopsa z kątem w szczycie równym 76nI8′. Ze względów praktycznych wprowadziłem taki stożek ścięty. Był od piramidy prostszy w tworzeniu wielu warstw i nie wymagał orientacji względem stron świata. Powstawał z półkola z wypustką na sklejenie.”
Leave a reply