Wahadło trzymane w prawej ręce zawieszam nad pulsem mojej lewej ręki odwróconej dłonią do góry. Wahadło zaczyna krążyć. Z pomocą zegarka liczę, ile krążeń wykona wahadło w ciągu minuty i liczba ta będzie odpowiadała tętnu. Jeśli to badanie przeprowadzam u innej osoby, wówczas nad pulsem jej lewej ręki zawieszam wahadło trzymane w prawej ręce, gdy lewą ręką dotykam pulsu jej prawej ręki.
Badanie diabetyków. Pół litra moczu oddanego przez chorego na cukrzycę lub o nią podejrzanego na 24 godziny stawiam na stole w odległości 30 cm od spodeczka przeznaczonego na cukier. Trzymam w ręku wahadło zawieszone w połowie odległości między butelką z moczem i spodkiem, do którego powoli wsypuję cukier puder. Początkowo wahadło krąży w prawo, do chwili gdy ilość cukru w moczu stanie się równa ilości na spodku. Wtedy krążenie przechodzi w oscylacje. Jeśli próbka moczu wynosiła 500 cm, a cukier na spodku ważył 8 gramów, wówczas w moczu było 16 promille cukru.
Chcąc zbadać, czy dana osoba jest diabetykiem, należy w odległości 30 cm od jej piersi trzymać nieco cukru. Pomiędzy osobą badaną a cukrem zawieszam w prawej ręce wahadło. Jeśli krąży, nie występuje zagrożenie diabetyczne, lecz gdy oscyluje w kierunku osoba-cukier, można spodziewać się cukrzycy.
Leave a reply